FET֒cü ikilemi

Abdurrahman Dilipak - Yeni Akıt

Halk dilinde “ikircikli bir durum” diye bir tanım var.. “Ölümlerden ölüm beÄŸenme” ya da ölümü görüp hastalığa razı olma” gibi bir durum sözkonusu FETÖ’cüler için. “40 satır mı, 40 katır mı”, sonunda kaybedeceksiniz, ama nasıl? Bunu düşünmeye baÅŸlarsınız. Ä°ÅŸte bugün FETÖ’cüler için böyle bir durum sözkonusu.

15 Temmuz’un yıldönümünde umut baÄŸladıkları daÄŸlara karlar yaÄŸdı. Allah onların iÅŸlerini sarp daÄŸlara sardırdı..

6 ay bir güz süren bir yolculuğun sonunda vardıkları yer ortada. Dualar, hayaller, kehanetler, hepsi bir anda berhava oldu. Dünya kendilerinin olacaktı, sığınacak yer bulamıyorlar. Cennete gideceklerdi, cehennem korkusu yaşıyorlar. Kutsanmayı bekliyorlardı, lanetlendiler.

Dinlerini de, dünyalarını da kaybettiler bir anda. Bu durumu kabullenmeleri kolay değil.

Beyinleri uyuÅŸmuÅŸ, çeyrek asırlık bir hayale, bir dini öndere baÄŸlılıkları, uyuÅŸturucu bağımlılığından daha beter bir hal almış. Gözleri var görmüyorlar, kulakları var duymuyorlar, kalpleri var hissetmiyorlar. O F16’lardan, tanklardan insanların üzerine ateÅŸ ederken hiçbir rahatsızlık duymuyorlardı.

Oysa daha düne kadar bunlar “HoÅŸgörü” ve “diyalog” için dünyayı dolaÅŸmıyorlar mı idi.

FETÖ’cülerin bu hali, SSCB dağılmadan önce dünyaya barış ve kardeÅŸlik vaad edenlerin, Sovyetler dağıldıktan sonra bir anda vahÅŸileÅŸmelerini, Bosna’da yaÅŸananları hatırlatıyor bana.. Sözde barış elçileri vahÅŸi bir katiller sürüsüne dönüşüvermiÅŸti.

FETÖ’cülerden kaçan kriptolar, büyük ölçüde sığındıkları ülkelerin istihbaratlarına ucuz eleman olarak kullanılacaklar. Ä°ÅŸe yaramayanları harcamak çok kolay. Vietnam sonrası Amerikan ordusunun beraberlerinde ABD’ye götürdükleri iÅŸbirlikçilerinin başına gelenler, onların da başına gelecek. Hizmet edenler bile yaÅŸlanınca zaten kimliklerini deÄŸiÅŸtirip bir köyde ölümü bekleyecekler. Ä°ÅŸe yaramayanlar, kendini kullandırmak istemeyenlerin durumu her zaman yürekler acısı olmuÅŸtur. Gerçeklerle yüzleÅŸtiklerinde geri dönüş için artık çok geçtir. Ä°leri de gidemezler. Kimi alkolik olur, kimi intihara sürüklenir, kimi izini kaybettirir.

FETÖ bunları sürekli gaza getiriyor. Bir arada durdukları için sürekli kendi kendilerini gaza getiriyorlar. Öfkeleri akıllarından büyük olduğu için içinde bulundukları durumun vehametinin hâlâ farkında değiller. Zaten ezoterik bir topluluk. Örgüt sürekli kehanet üretiyor. Tamam devletten korkuyorlar. Çünkü yakayı ele verirlerse gidecekleri yer belli. Devletten korkuyorlar.

Devlet kapısından atılmışlar. Mallarına el konulmuş. Birçoğu ailesi ile de bağını koparmış. Örgütten ayrılırlarsa aç kalmaktan korkuyorlar. Kendilerine kimsenin sahip çıkmayacağı endişesini yaşıyorlar. Yakalanır ve deşifre olurlarsa, arkada kalanlara kim bakacak, savunma konusunda kim kendilerine destek verecek.

Yani, bunların birçoğu hâlâ örgütün himayesine ihtiyaç duyuyor, bel bağlıyor. Kimi kendi örgütle bağını koparmasa bile aileden birileri orada. İçeride arkadaşları, akrabaları var. Onlarla dirsek temasını kaybetmek istemiyorlar. Birlikte hareket etmek eğilimi fazla ama kendi aralarında bir görüş birliği de yok. Hiyerarşik yapıları da dağıldığı için karar veremiyorlar. Çünkü böyle bir alışkanlıkları yok. Bir de herkesi giderek birbirinden daha çok kuşku duyuyor. Gizli tanık mı oldu, sorgusunda birileri kendini ele vermiş olabilir mi? Kime ne kadar güveneceklerini, yarın ne olacağını bilmiyorlar.

Bir de şöyle bir durum var: Bunların abileri, ablaları, aÅŸağıdakilerin kimliklerini almışlar ya da klonlamışlar, onlar üzerine telefonlar alınmış By-Lock’lar indirilmiÅŸ, banka hesapları açılmış, ÅŸirketler kurulmuÅŸ, gayrimenkuller edinmiÅŸler. Bir kısmının bu iÅŸlerden haberi var, bir kısmının haberi de yok. Åžimdi inkar ettikleri birçok ÅŸeyden aslında gerçekten haberleri olmayabilir. Hesaplarından paralar transfer edilmiÅŸ, yenmedik halt kalmamış ki! Bunlar da ilahi bir projenin parçası olmanın sarhoÅŸluÄŸu içinde “hocaefendi” selamı ile gelen her ÅŸeye “evet” demiÅŸler. “Musalla taşındaki meyyit” gibi davranmışlar. Ve tabi olan olmuÅŸ. “Hocaefendi” dedikleri kiÅŸi onların “Ä°lah”ı ve “Rabbi” olmuÅŸ. (HaÅŸa) Cebrail’in aracılığına bile ihtiyaç duymadan Allah ve Resulü ile konuÅŸan birinden hata sadır olabilir mi? FETÖ bu anlamda “dine karşı bir din”. Åžimdi bunlar FETÖ’nün öteki yüzünü gördüler. Daha önce bunun “Ä°lahi bir proje” olduÄŸunu düşünüyorlardı. Åžimdi iÅŸin içine ecinniler karıştı. Ä°srail, Mason Locaları, Tapınakçılar, NATO, Vatikan, ABD, Ä°ngiltere, ne kadar ÅŸer gücü var hepsi bu örgütün arkasında. Devletin baÅŸedemediÄŸi, darbeye kalkışan, dünyanın üçte ikisinde örgütlü bir güçten söz ediyorsunuz.

Bu defa şuuraltında bu insanlar kendilerini çok yalnız, çaresiz hissediyorlar. Kutsadıkları bu örgütten iki kez korkuyorlar. Ya bu yapı doğru bir proje ise, kendisi bu kutsal projeye karşı çıkmış oluyor. Bu proje söylendiği gibi ise, o zaman bir yanda Türkiye devleti, öte yanda ABD, İngiltere, İsrail, Vatikan! Bu durumda bunlarla kendi başına nasıl mücadele edebilir, bunlara karşı çıkabilir. O zaman böyle bir cemaate karşı çıkarak kendi ipini kendisi çekmiş olacaktır.

Yani dün tapındıkları adamın bugün şerrinden korkuyorlar.

Bunlar Allah’tan da korkuyor, Åžeytandan da, devletten de korkuyor, FETÖ’den de. Kendinden emin görüntü vermeye çalışıyorlar. Aslında psikolojileri berbat. Bu hali ile de kaçtıklarını sandıkları ÅŸeye doÄŸru koÅŸuyorlar. Toplumda, sığınacakları bir vicdan da bırakmıyorlar, söz ve tavırları ile. Biyonik bir robot gibi davranıyorlar. Gözü kapalı yalan söylüyorlar, her ÅŸeyi inkar ediyorlar, yalan söylüyorlar. Hâlâ meydan okumaya çalışıyorlar. Aslında ciddi havaları ile en azından 28 Åžubat davasının BÇG’lileri kadar komikler.

Öte yandan, sırtlarını dayadıkları ABD, NATO, Vatikan, Ä°ngiltere, Ä°srail gibi örgüt ve ülkelerin, hatta PKK’nın suç ortağı oldular. Bunların hiçbirinde vefa ve merhamet olmadığını yakında görürler. Ä°ÅŸin farkına vardıklarında artık çok geç olacak.

Kullanılacaklar, kullanılacaklar ve sonra..

Karar kendilerinin. Bu iş burada bitmeyecek. Hem dinlerini, hem dünyalarını kazanacaklardı, ikisini birden kaybettiler ve düştükleri çukurda debelenmeye devam ediyorlar.

İnşallah içlerinden akledenler çıkar. İnadına devam edenler için ise yaşasın cehennem. Birinin onlara şunu söylemesi gerek: Zararın neresinden dönülürse, orası kârdır. Selâm ve dua ile.